Αδιέξοδος
Μεγάλος ο δρόμος, μεγάλη η διαδρομή.
Κουράστηκα εγώ, κουράστηκες και εσύ.
Μεσ’της νύχτας τη σιωπή
κανένα φως δεν βλέπω.
Πια, μόνο σαν στάχτη η μορφή σου ταξιδεύει
στου μυαλού μου τα στενά.
Πια, μόνο η σκιά σου μου κρατάει συντροφιά.
Ωκεανός ολόκληρος οι στιγμές μας,
φωτιά που δεν σβήνει η αγάπη μου για σένα,
κερί αναμμένο η ελπίδα μου
πως ο έρωτάς μας θα φουντώσει ξανά,
όπως το λάδι στη φωτιά.
Λαβύρινθος που δεν μπορώ να βγω.
Αυλή γεμάτη μαύρα λουλούδια η ψυχή μου.
Νιώθω κενός.
Κουράστηκα εγώ, κουράστηκες και εσύ.
Μεσ’της νύχτας τη σιωπή
κανένα φως δεν βλέπω.
Πια, μόνο σαν στάχτη η μορφή σου ταξιδεύει
στου μυαλού μου τα στενά.
Πια, μόνο η σκιά σου μου κρατάει συντροφιά.
Ωκεανός ολόκληρος οι στιγμές μας,
φωτιά που δεν σβήνει η αγάπη μου για σένα,
κερί αναμμένο η ελπίδα μου
πως ο έρωτάς μας θα φουντώσει ξανά,
όπως το λάδι στη φωτιά.
Λαβύρινθος που δεν μπορώ να βγω.
Αυλή γεμάτη μαύρα λουλούδια η ψυχή μου.
Νιώθω κενός.
Φανή Π.
Χριστίνα Π. , Ισιδώρα Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.